Praten met kinderen

Heel veel ouders zijn zoekend naar hoe ze het beste met hun kinderen kunnen praten. Of het nu gaat over het coronavirus, pesterijen op school, de dood of zitten blijven, ouders denken niet goed te weten hoe ze met hun kinderen kunnen praten.

Eigenlijk is het helemaal niet zo moeilijk om te praten met je kind. Het is namelijk belangrijk dat je vooral open vragen stelt en rustig door vraagt en je laat zien dat je geïnteresseerd bent. Zonder oordeel luisteren helpt heel goed mee. Ook al klinkt dit allemaal misschien eenvoudig, het werkt heel goed.

Laat je kind weten waar het gesprek voor bedoeld is. Kinderen weten niet altijd of ze serieus met je praten of dat het een beetje een spelletje is en ze dus veel fantasie mogen gebruiken.

We zijn als volwassenen vaak geneigd om het voor kinderen in te willen vullen of ze duidelijk te maken hoe dingen zitten. Terwijl kinderen hun eigen manier van denken hebben en ook zelf nog hun concepten over de wereld aan het invullen zijn. Ze weten nog niet goed wat dingen betekenen. Om hierachter te komen maken ze een proces door van denken, voordat ze er grip op krijgen. Op dit denkproces kan je invloed uitoefenen door vragen te stellen en te luisteren.

Erg belangrijk bij het praten met je kind is dat je niet te veel aan je hoofd hebt of dat je heel ergens anders mee bezig bent. Echt even de aandacht en tijd nemen om samen in het moment te zijn, helpt enorm bij het praten met je kind. Uitvragen hoe je kind iets beleeft en waar het allemaal aan denkt helpen je op weg naar een goed gesprek.

Misschien een open deur, maar als je kind nog heel jong is stel je andere vragen dan wanneer je kind wat ouder is. Pas je taalgebruik aan en probeer aan te sluiten bij de belevingswereld. Zie het praten met je kind als een soort kans dat je een inkijkje mag hebben in zijn of haar binnenwereld.

Als je wil weten wat er in je kind omgaat mag je er altijd naar vragen. Ook al kan je kind het in eerste instantie afwijzen. Dat kan bij moeilijke onderwerpen zoals scheiding een prima manier zijn van je kind om het in stukjes te doen. Je kind bepaalt zijn of haar eigen tempo. Voor sommige kinderen gaan ouders net even te snel. Dat kan dan onzekerheid oproepen bij ouders en het gevoel geven dat ze hun kind niet kunnen bereiken. Maar het is eigenlijk het tempo dat net niet goed gevolgd wordt. Als je rustig wacht op je kind komt hij of zij er zelf op terug. Juist doordat je het gevraagd hebt laat je je kind weten dat je het onderwerp niet uit de weg gaat. Door ruimte te bieden aan het niet direct terug reageren maak je het voor je kind mogelijk om zelf zijn of haar proces door te maken. Een paar keer vragen is natuurlijk prima, maar niet als je merkt dat het drammerig wordt.

Mijn vader leerde mij dat je bij je geboorte 1 mond en 2 oren hebt gekregen. Zijn motto was dat je ze in die verhouding moest gebruiken. Als ik praat met mijn eigen partner zie ik dat luisteren en vragen stellen echt heel veel beter werkt dan invullen of doordrammen.

Martine Delfos heeft boeken geschreven over hoe je met je kind kan communiceren. Kinderen van 4 tot 12 jaar ‘Luister je wel naar mij’ en voor pubers en adolescenten ‘Ik heb ook wat te vertellen’.

https://www.mdelfos.nl/boek/luister-je-wel-naar-mij/

Veel plezier bij het praten met je kind.

Klinisch Psycholoog en Psychotherapeut

Foto: Si Janko Ferlic